سوره عشق

می‌خواستم بلد باشم تو را بخندانم، و بلد باشم وقتی غصه داری قانعت کنم به من پناهنده شوی، و وقتی به من می چسبی از تیغ هایم نترسی، و به نوازش انگشتان ملتهبم اعتماد کنی، و در چشم‌های من تن برهنه‌ی خودت را ببینی تا بفهمی آتشْ‌بودنت چه دلخواه است. اما گمت کردم.می‌خواستم خانه‌ات باشم، تا از خستگی‌هایت به من بازگردی. می‌خواستم روزها و شب‌ها صبور و دور بمانم تا در ملاقاتی دلچسب کلماتت را بنوشم، و در تو گم بشوم بدون علاقه‌ای به پیداشدن. می‌خواستم ارض موعود تو باشد وسعت آغوشم، ای زیباترین زائر زشتی‌های من. اما گمت کردم.می‌خواستم بلد باشم تو را نترسانم. می‌خواستم دنیای امن تو باشم، جزیره‌ای که در سفرهای کوتاه آرامشت را آن‌جا جستجو کنی. می‌خواستم آدم‌برفی ساده‌ی تو باشم در کوچه‌های کودکیت. تا به دماغ هویجی من بخندی، و شالی برایم بیاوری، و با زغال دو چشم برای من بکشی، و آرام نوازشم کنی، و اشک مرا ببوسی، و گنجشک کوچک مستی باشی که از شانه‌ی راستم به شانه‌ی چپم مهاجرت می‌کند و در راه برای موهای سپیدم لالایی می‌خواند. اما گمت کردم.ای دورایستاده از هراس تلخی من، ای بوسه‌ی رخ‌نداده که انتظار آمدنت هنوز رنج زیبای من است، ای ناشناسِ گرم خندان که فکرِ بودنت مستی دیوارهای خانه‌ی من است، گاهی بی‌دلیل'>دلیل و بی‌هوا بخند. بگذار فکر کنم آمده‌ای، دیده‌ای و رفته‌ای. و حالا مرا به یاد آورده‌ای، و تقلای غریبانه‌ام را برای خنداندنت. بگذار دلیل لبخند روشن تو باشم، من که گریه‌ساز خسته‌ای هستم. همین. سوره عشق...ادامه مطلب

اصفهانم یادت افتادم چقدر دلم برات تنگ شده!❤️‍ سوره عشق...

شرح دلتنگی من بی تو فقط یک جمله ست تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم … سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

دلم برای اون روزایی که فکر میکردم دوستم داری و تا ابد پیشمی تنگ شده... سوره عشق...

چندروز پیش یکی از بچه ها باخنده تعریف میکرد که پارتنرش تموم کرده و تااخر مونده و جنگیده ولی نشده. میگفت من آدم موندنم و اون آدم رفتن. پارتنرشم یکی از بچه های اکیپ بود که یکم دیرتر اومد. ازش پرسیدیم که چرا کات کردی.مگه عاشقش نبودی؟ درجواب بدون هیچ لبخندی، به یه گوشه نگاه کرد و گفت: پست تر از اونی که رها میکنه، اونیه که باعث میشه رها کنی. من با یه عالمه امیدوآرزو وارد رابطه شدم. برای به دست آوردن آرامشی که هیچوقت حسش نکردم. اولاش همه چی خوب بود. رفته رفته بهونه گیریا شروع شد، غرغرکردنا و گیرای الکی گرفته تا جواب ندادن تکستا. هرموقع من بودم، نبود. هرموقع من نبودم، تا نصف شب بود. کم کم از اینور اونور میشنیدم که پارتنرت بافلانیِ. که خبرنداری امروز فلان پارتی رفته بود. استوریاش بابقیه و عصبانیتش بامن. چیزیم میگفتم میگفت حالم خوب نیست و درکش کنم. انقدر درک کردم که دیگه خودمُ یادم رفت. یادم رفت کی ام و چقدر ارزش دارم. حس پوچی و بی مصرفی برای خودم داشت روانمو بهم میریخت. میدونستم اگر من کات کنم میشینه‌همه جا میگه من نرفتم، من خواستم بمونم. ولی دیگه نمیتونستم. اون میخواست من تموم کنم تا خودش رو بد جلوه نده. پس گاها قبل از اینکه به اونایی که موندن حق بدید، فکرکنید اون شخص چی دیده و چیا کشیده که رفته. قبول دارم که اکثرا اونایی که میمونن مظلومن، ولی بعضی اوقات اونایی که رها میکنن مظلوم ترینن. سوره عشق...ادامه مطلب